Czy znak towarowy zawierający nazwę koloru posiada zdolność odróżniającą?

Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), a następnie Unijny Sąd Pierwszej Instancji (General Court) utrzymał sprzeciw wobec rejestracji spornego oznaczenia brightblue, zgłoszonego dla towarów i usług takich jak m.in.: nośniki danych i usługi telekomunikacyjne. Sprzeciw opierał się na słownym znaku towarowym BLUE, zarejestrowanym dla identycznych i podobnych towarów i usług.

Sąd zauważył, że wyraz blue nie ma bezpośredniego znaczenia w kontekście rozpatrywanych towarów i usług. Chociaż sporne towary mogą być dostępne w tym kolorze, podobnie jak mogą być dostępne w innych kolorach, nie ma to znaczenia. Nie jest bowiem uzasadnione przekonanie, że tylko z tego powodu kolor ten zostanie natychmiast i bezpośrednio rozpoznany przez właściwy krąg odbiorców jako opisowy dla nieodłącznej cechy, która jest związana z charakterem tych towarów. (§ 33-34). Tym samym wcześniejszy znak towarowy posiada charakter odróżniający.

Sąd stwierdził również, że element słowny bright, jako przymiotnik określający słowo blue, byłby postrzegany tylko jako element drugorzędny – uzupełniający.

Przy okazji tego orzeczenia nasuwa się pytanie czy nazwa koloru lub sam kolor jako graficzne przedstawienie znaku towarowego podlega zastrzeżeniu.
W orzecznictwie przyjmuje się, że kolor per se nie może być zastrzeżony jako znak towarowy. Ochronie mogą podlegać kompozycja składająca się z kilku kolorów. Kompozycja ta musi być określona i dokładanie wskazana w zgłoszeniu znaku towarowego.

Nie ma przeszkód w zastrzeżeniu oznaczenia, które w swojej warstwie słownej zawiera nazwę koloru, pod warunkiem, że będzie posiadało zdolność odróżniającą i nie zostanie uznane za opisowe. Powyższe podlega jednakże każdorazowo ocenie Urzędów zajmujących się udzielaniem praw ochronnych na znaki towarowe.