13 stycznia, 2025
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) uznał w części sprzeciw wobec zgłoszenia spornego oznaczenia, który został oparty na wcześniejszym oznaczeniu geograficznym.
Zakwestionowane zgłoszenie znaku zostało dokonane dla różnych towarów i usług, głównie związanych z kawą.
Urząd odmówił rejestracji spornego oznaczenia dla prawie wszystkich kwestionowanych towarów i usług z wyjątkiem wynajmu sprzętu gastronomicznego; usług gastronomicznych, gdyż uznał, iż sporne oznaczenie przywołuje wcześniejsze oznaczenie geograficzne.
Uznano, iż element Cauca, zawarty w oznaczeniu geograficznym, odnosi się do departamentu Republiki Kolumbii na wybrzeżu Pacyfiku i do nazwy rzeki w tym regionie, podczas gdy element słowny spornego oznaczenia „cavca” nie ma żadnego znaczenia. Jednakże biorąc pod uwagę, iż właściwy krąg odbiorców może sądzić, że sporny znak towarowy jest błędną pisownią elementu „Cauca”, Urząd stwierdził że istnieje pewne połączenie pomiędzy tymi elementami.
Pozostałe elementy w porównywanych przedmiotach praw własności przemysłowej czyli element graficzny może być postrzegany jako stylizowane przedstawienie kawowca, tak samo słowo Café nawiązuje do cech przedmiotowych towarów i usług i tym samym oba są opisowe.
Ustawa Prawo własności przemysłowej dzieli oznaczenia geograficzne na nazwy regionalne oraz oznaczenia pochodzenia. Obie te kategorie służą do oznaczania towarów pochodzących z określonego terenu, które zostały wytworzone lub przetworzone na terenie wskazanym oznaczeniem. Z tym że w przypadku nazw regionalnych towary zawdzięczają swoje właściwości oddziaływaniu środowiska geograficznego, przez co rozumie się łącznie czynnik naturalny i ludzki. Natomiast w przypadku oznaczeń pochodzenia szczególne walory produktów przypisywane są miejscu pochodzenia – brak jest w tym przypadku czynnika ludzkiego.
Oznaczenia geograficzne, na kanwie przepisów unijnych, cieszą się silną ochroną, która to obejmuje nie tylko produkty, ale również i nazwy. Zarejestrowane nazwy są chronione przed wykorzystaniem ich renomy, nawet jeżeli produkty dla których używa się chronionych nazw nie są nawet podobne, czy porównywalne do produktów określonych w specyfikacji. Tym sposobem nazwy te, bez względu na charakter produktów, dla których są używane, zawsze podlegają ochronie przed wykorzystaniem ich renomy.
Przykładów jest bardzo wiele, np: Grana Padano, Salami Piemonte, Mortadella Bologna, Mozzarella di Bufala Campana, Oscypek, Rogal Świętomarciński, Jabłko Grójeckie, Polska Wódka, Prosecco, Champagne, Abruzzo, Kiełbasa Lisiecka, Cebularz Lubelski, Obazda, Karlovarsky suchar, Bayerischer Bier.